هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از تاریکی شب و غم خود می‌گوید و بیان می‌کند که در نبود معشوق، چشمانش اشک می‌ریزد و روزهایش همچون شب‌های تاریک می‌گذرد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و غمگین است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، درک برخی از استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۱۸
باتو شب تارم چو شهب می تابد
وز تار غمم پود طرب می تابد
چون بی تو شوم مردمک دیده من
از روز دلم رشته شب می تابد
وز تار غمم پود طرب می تابد
چون بی تو شوم مردمک دیده من
از روز دلم رشته شب می تابد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
