هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه دیدار معشوق، چشم‌هایش را روشن و پاک می‌کند. او از ترس فراق، حتی پلک نمی‌زند، زیرا می‌ترسد وقتی چشم‌هایش را باز کند، معشوق را نبیند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۱۸

از نور رخ تو چون بیارایم چشم
از صیقل دیدار تو بزدایم چشم

از بیم فراق دیده بر هم نزنم
ترسم که نبینمت چو بگشایم چشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.