هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که در خانه عشق، تنها به یاد معشوق است و از همه افکار دیگر رها شده است. او احساس آرامش می‌کند زیرا غم عشق، همه چیز را از وجودش گرفته است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، تم غم و اندوه موجود در شعر نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۴۵

در خانه عشق تا که من بنشستم
از هر فکری بجز خیالت رستم

آسوده شدم که برد سلطان غمت
در کاخ وجود هر چه بود از دستم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.