هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان میکند که با یاری به سوی گرمابه رفته و در مسیر آن مانند جوی خون روان شده است. در گرمای گرمابه، او به عنوان فردی ضعیف و ناتوان، مانند ماهی خشکشده بر روی تابه احساس میکند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم نمادین و استعاری است که ممکن است برای کودکان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهاتی مانند «جوی خون» و «ماهی خشکشده بر تابه» ممکن است برای برخی از کودکان ترسناک یا ناراحتکننده باشد.
شمارهٔ ۲۴۶
دی با یاری بسوی گرمابه شدم
وندر قدمش روان چو خونابه شدم
از گرمی گرمابه من زار ضعیف
چون ماهی خشک بر سر تابه شدم
وندر قدمش روان چو خونابه شدم
از گرمی گرمابه من زار ضعیف
چون ماهی خشک بر سر تابه شدم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.