هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر با استفاده از تشبیه‌های زیبا، یادآور دوست را به گل، زلف پریشان او را به سنبل و آوای حبیب را به بلبل تشبیه می‌کند. در پایان، همه‌ی این زیبایی‌ها را در برابر گل (یادآور دوست) خار می‌داند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و تشبیه‌های ادبی است که برای درک بهتر آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد. این محتوا برای کودکان کم‌سن‌وسال ممکن است قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۳۰۴
یاد آور روی دوست را گل می دان
وان زلف پریش را تو سنبل می دان
آوای حبیب را تو بلبل می دان
نی نی همه خار پیش آن گل می دان
وان زلف پریش را تو سنبل می دان
آوای حبیب را تو بلبل می دان
نی نی همه خار پیش آن گل می دان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
