هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به بیان عشق و فروتنی خود در برابر معشوق می‌پردازد و خود را مخلوق، سگ و بنده او می‌داند. او اشاره می‌کند که جانش در عالم عشق مرده معشوق است و روانش در هر دو جهان زنده به اوست.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه موجود در متن ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «سگ تو» نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.
شمارهٔ ۳۰۵
ای دوست منم ز جرم شرمنده تو
مخلوق تو وسگ تو وبنده تو
در عالم عشق جان من مرده تو
در هر دو جهان روان من زنده تو
مخلوق تو وسگ تو وبنده تو
در عالم عشق جان من مرده تو
در هر دو جهان روان من زنده تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
