هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از زیبایی و قامت بلند معشوق (سرو) و موهای او (زلف) سخن می‌گوید و با اشاره به مستی و باده‌نوشی، حالتی عاشقانه و شوریده را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و اشاره به مستی است که برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۳۱۷
ای سرو ز بالای تو پست افتاده
از زلف تو شمشاد ز دست افتاده
در خانه خویش خواهمت بی زحمت
می خورده صبوحی زده مست افتاده
از زلف تو شمشاد ز دست افتاده
در خانه خویش خواهمت بی زحمت
می خورده صبوحی زده مست افتاده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
