هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی بیانگر عشق و وابستگی عمیق به معشوق (که می‌تواند نماد خدا یا عشق الهی باشد) است. شاعر اشاره می‌کند که تمام عالم پرتوئی از وجود معشوق است و هرچه غیر اوست، در مقابل او بی‌ارزش است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی فارسی دارد.
شمارهٔ ۵۰
ای آنکه دل شکسته جای تو بود
عالم همه پرتو لقای تو بود
گویند که نفی غیر اثبات حق است
نفی که کنم که او سوای تو بود
عالم همه پرتو لقای تو بود
گویند که نفی غیر اثبات حق است
نفی که کنم که او سوای تو بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
