هوش مصنوعی: این متن به ستایش و توصیف کمال و بخشندگی یک وجود الهی یا انسانی کامل می‌پردازد که بدون نیاز به درخواست، نیازهای دیگران را برطرف می‌کند و عیوب آن‌ها را می‌پوشانند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان شاعرانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۹۹

ای آنکه توئی بذات خود عین کمال
بر خلق رسد زخوان جود تو نوال

پوشی‌ تو معایبم چه حاجت یکسان
دانی تو حوائجم چه حاجت بسوال
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.