هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر به ستایش و نیایش خداوند می‌پردازد و او را به‌عنوان بهترین دستیار و پناهنده‌ی بندگان معرفی می‌کند. همچنین، تأکید می‌شود که خداوند هم درون و هم بیرون جهان حاضر است و همه‌چیز از اوست.
رده سنی:
12+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که برای درک بهتر، نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان کم‌سال پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۲۷
ای آنکه به بنده بهترین دست توئی
وانکس که پناه ما سوا اوست توئی
با آنکه ز مغز و پوست بیرونی و پاک
هم مغز در این جهان و هم پوست توئی
وانکس که پناه ما سوا اوست توئی
با آنکه ز مغز و پوست بیرونی و پاک
هم مغز در این جهان و هم پوست توئی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
