۹۳ بار خوانده شده

بخش ۱۰۷ - الرحیم

رحیم اسمیست کز وی می‌شود خاص
بقرب حق وجود اهل اخلاص

هر آنرا فهم معنای رحیم است
در این ره صاحب قلب سلیم است

هر آن فیضی که در قوس صعودت
رسد در کشف ایمان از وجودت

ز توحید و مقامات و منازل
شود تا قطره‌ات بر بحر و اصل

خود آن فیض رحیمی بر رجال است
هم او مخصوص بر اهل کمالست

غرض باشد مفیض اهل اخلاص
رحیم اندر کمال رحمت خاص

نباشد گر که تایید از رحیمت
نگردد طی صراط مستقیمت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۰۶ - الرحمن
گوهر بعدی:بخش ۱۰۸ - الرحمه و هو الامتنانیه و الوجودیه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.