هوش مصنوعی:
رعونت به معنای خودپسندی و غرور است که فرد را در دام نفس اماره می‌اندازد. این صفت باعث می‌شود شخص به جای رشد معنوی، در لذت‌های زودگذر غرق شود. متن هشدار می‌دهد که رعونت مانع عقلانیت و فروتنی است و فرد را از مسیر حق دور می‌کند. همچنین، بین رعونت عام (که برای همه مضر است) و رعونت خاص (که مربوط به عارفان ناآگاه است) تمایز قائل می‌شود.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم انتزاعی مانند نفس اماره، رعونت و عرفان است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با مباحث اخلاقی نیاز دارد. همچنین، زبان شعرگونه و استفاده از اصطلاحات خاص (مانند «محظوظ»، «ملحوظ») ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
بخش ۱۱۲ - الرعونه
رعونت چیست حظ از خویش بردن
توقف در حظوظ نفس کردن
رعونت عبد را دامی بود سخت
خوش آنمردی کز او بیرون بر درخت
مشو رعنا گرت عقلی بود زه
مخنث بودن از رعنائیت به
بزیر نفس عیب استت فتادن
بکس یعنی که خود را جلوه دادن
بتحقیق این بود رعنائی عام
نه خاص آنکو بود بر رهروان دام
بود رعنائی خاص آنکه محظوظ
شوی از هر چه کان شد در تو ملحوظ
توقف در حظوظ نفس کردن
رعونت عبد را دامی بود سخت
خوش آنمردی کز او بیرون بر درخت
مشو رعنا گرت عقلی بود زه
مخنث بودن از رعنائیت به
بزیر نفس عیب استت فتادن
بکس یعنی که خود را جلوه دادن
بتحقیق این بود رعنائی عام
نه خاص آنکو بود بر رهروان دام
بود رعنائی خاص آنکه محظوظ
شوی از هر چه کان شد در تو ملحوظ
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۱۱ - رسوم العلوم و رقوم العلوم
گوهر بعدی:بخش ۱۱۳ - الرقیقه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
