هوش مصنوعی:
این متن به توصیف حالات و ویژگی‌های یک ذاکر (یادکننده خدا) می‌پردازد که در حالت ذکر، از هرگونه تفرقه و پراکندگی مصون است و تمام همّ و غم‌اش به یاد خداوند واحد است. در این حالت، جز مذکور (خدا) چیزی در جمع او مشاهده نمی‌شود.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و عمیق است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.
بخش ۱۷۴ - صوامع‌الذکر
صوامع کان بذکر آمد معاین
بود در معنی احوال و مواطن
در آن ذاکر مصون از هر تفرق
بمذکور است همش با تحقق
بود یعنی همومش هم واحد
نه جز مذکور در جمعش مشاهد
بود در معنی احوال و مواطن
در آن ذاکر مصون از هر تفرق
بمذکور است همش با تحقق
بود یعنی همومش هم واحد
نه جز مذکور در جمعش مشاهد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۷۳ - صورالاله
گوهر بعدی:بخش ۱۷۵ - صورالاراده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
