هوش مصنوعی: این متن به موضوع ضنائن (بخل) و خصایص اهل الله می‌پردازد. اهل الله از خصایصی مانند خلوص، انس با حق و دوری از خلق برخوردارند. بخل خداوند نسبت به بندگانش در واقع جود و بخشش است، زیرا ندادن برخی چیزها به صلاح بنده است. مانند پدری که جواهرات را از کودک پنهان می‌کند تا در زمان نیاز از آن استفاده کند. در نهایت، ضنائن حق مخصوص خواصی است که از تعلقات دنیوی رها شده‌اند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان اسلامی دارد. همچنین، زبان شعر کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.

بخش ۱۷۶ - باب الضاد الضنائن

ضنائن را اگر خواهی خصایص
ز اهل الله مخصوصند و خالص

جدا از خلق و هم با حق انیسند
کند ضنت بایشان بس نفسیند

خدا را نیست ضنت بر خلایق
کند بخل او بجای غیر لایق

حقیقت بخل او هم عین جوداست
نداد از گنجت از بهر تو سود است

دهد طفلی چه گوهر بر مویزی
ندارد زانکه بر گوهر تمیزی

پدر ضنت کند بر وی جواهر
که وقت حاجتش باشد ذخایر

تو آن بهتر که نشناسی ولی را
نه بینی با رمد شمس جلی را

ضنائن‌الغرض حق را خواصند
که از اعراض خلقیت خلاصند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۷۵ - صورالاراده
گوهر بعدی:بخش ۱۷۷ - الضیاء
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.