هوش مصنوعی: این شعر عرفانی به مفهوم انسان کامل و وحدت وجود در عرفان اسلامی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که انسان کامل مظهر تمام کمالات الهی است و وحدت حق در او متجلی شده است. همچنین تأکید می‌شود که در عالم هستی تنها یک حقیقت واحد وجود دارد و همه چیز بازتابی از آن است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر برای درک و شناخت نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد حاصل می‌شود.

بخش ۱۹۰ - ظل‌الاله

بود ظل اله انسان کامل
کمالات حق او را جمله حاصل

تحقق یافت بی‌نقص دوئیت
جناب او بجمع واحدیت

بود مرات جمع ذات واحد
کمال واحدیت ز او مشاهد

بهر دوری عیان در عالم او بود
بد اریک ور هزاران آدم او بود

همیشه یار ما یکتاست در دهر
نکوتربین که بی‌همتاست درد هر

نه پنداری که جز او آدمی هست
و یا جز ملک عشقش عالمی هست

بیکتائی سخن با راستان کرد
هر آن یکتا شد از وی داستان کرد

جمال خویش در وی ذوالکرم دید
بمرأت ازل حس قدم دید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۸۹ - ظل الاول
گوهر بعدی:بخش ۱۹۱ - باب‌العین العالم بفتح اللام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.