هوش مصنوعی:
این متن به توصیف جایگاه ویژه عبدالله آنکو در تجلی حق و اسماء الهی می‌پردازد. او به عنوان مظهر اسم جامع و پیامبر، از دیگر اقطاب ممتاز است و اطلاق این اسم بر او امتیازی خاص محسوب می‌شود. همچنین، اشاره می‌کند که اطلاق این اسم بر دیگران تنها از جهت تابعیت جایز است.
رده سنی:
18+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که برای درک آن به دانش و بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم باشد.
بخش ۲۰۷ - عبدالله
بود عبدالله آنکو اندر او حق
تجلی کرده با هر اسم مطلق
از او اندر عبادالله اکرم
کسی نبود ز حیث رتبه اقدم
از آنرو مظهر این اسم جامع
پیمبر باشد از دانی بمواقع
بر او اطلاق این اسم امتیاز است
براقطاب دگر محض مجاز است
ز حیث تابعیت بهر اقطاب
روا اطلاق این اسم است دریاب
تجلی کرده با هر اسم مطلق
از او اندر عبادالله اکرم
کسی نبود ز حیث رتبه اقدم
از آنرو مظهر این اسم جامع
پیمبر باشد از دانی بمواقع
بر او اطلاق این اسم امتیاز است
براقطاب دگر محض مجاز است
ز حیث تابعیت بهر اقطاب
روا اطلاق این اسم است دریاب
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۰۶ - العباد الحقیقی و هم مظاهر الاسماء
گوهر بعدی:بخش ۲۰۸ - عبدالرحمن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
