هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ تکبر و تواضع در برابر خداوند است. شخصی که مظهر تکبر بود، با درک حقارت خود در برابر عظمت خدا، به تواضع رسید و به مقام «کبریاءالله» نائل شد. متن تأکید می‌کند که تکبر در برابر دیگران باعث پستی می‌شود و تنها تواضع در برابر خداوند ارزشمند است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی این متن برای درک و تحلیل نیاز به بلوغ فکری دارد و ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
بخش ۲۱۷ - عبدالمتکبر
کسی شد مظهر وصف تکبر
که بر تذلیل خود دارد تدبر
بکبر حق بداد او کبر خود را
تذلل کرد مر ذات الاحد را
شد او پس کبریاءالله مقامش
که بی‌کبر و ریا آمد قیامش
تکبر پس زحق بر ما سوا کرد
تذلل کی بغیری ز اعتلا کرد
تکبر هر که با او کرد شد پست
مرا او را کبریاءالله بشکست
که بر تذلیل خود دارد تدبر
بکبر حق بداد او کبر خود را
تذلل کرد مر ذات الاحد را
شد او پس کبریاءالله مقامش
که بی‌کبر و ریا آمد قیامش
تکبر پس زحق بر ما سوا کرد
تذلل کی بغیری ز اعتلا کرد
تکبر هر که با او کرد شد پست
مرا او را کبریاءالله بشکست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۱۶ - عبدالجبار
گوهر بعدی:بخش ۲۱۸ - عبدالخالق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
