هوش مصنوعی:
متن بالا به توصیف بخشندگی و عدالت خداوند می‌پردازد که به هر موجودی آنچه را سزاوار است، بدون کم‌وکاست و بدون غرض‌ورزی می‌بخشد. همچنین، این متن اشاره می‌کند که بخشش خداوند مانند سایه‌ای گسترده بر همه موجودات سایه افکنده و او واسطه‌ای برای جود و بخشش بی‌پایان است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
بخش ۲۲۳ - عبدالوهاب
دگر باشد ولیی عبد وهاب
ز حق بر موهبتها دارد القاب
ببخشد هر چه هر کس را سزاوار
بود، وان حق او باشد در آثار
چون رنگ و بو که باشد لایق گل
دگر فریاد و افغان بهر بلبل
بدینسان جمله موجودات عالم
برد زا و بخش خود هر شیئی هر دم
ببخشد حق هر کس بی زاغماض
بدون بغض وحب خالی ز اغراض
بود جودش چو ظل بر خلق ممدود
که هست او واسطه بر جودذیجود
ز حق بر موهبتها دارد القاب
ببخشد هر چه هر کس را سزاوار
بود، وان حق او باشد در آثار
چون رنگ و بو که باشد لایق گل
دگر فریاد و افغان بهر بلبل
بدینسان جمله موجودات عالم
برد زا و بخش خود هر شیئی هر دم
ببخشد حق هر کس بی زاغماض
بدون بغض وحب خالی ز اغراض
بود جودش چو ظل بر خلق ممدود
که هست او واسطه بر جودذیجود
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۲۲ - عبدالقهار
گوهر بعدی:بخش ۲۲۴ - عبدالرزق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
