هوش مصنوعی:
این شعر به موضوع احیای قلب و روح از طریق حق تعالی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که حیات حقیقی پس از مرگ ارادی (ترک نفس و خواهش‌های دنیوی) به انسان عطا می‌شود. در این حالت، نفس از حوادث مصون می‌ماند و به مقام «باعث» می‌رسد. همچنین، حیات علمی پس از مرگ جهل به انسان می‌رسد و او را به حقایق رهنمون می‌سازد.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و مناسب افرادی است که از بلوغ فکری و شناختی لازم برای درک مفاهیم انتزاعی برخوردارند.
بخش ۲۵۵ - عبدالباعث
تو عبدالباعث آنرا دان که احیا
نماید قلب او را حق تعالی
حیاتی از حقیقت با زیادی
دهد او را پس از موت ارادی
بود موت ارادی نزد دانا
ز نفس و وصف او و میل و اهوا
مصون چون شد بحق نفس از حوادث
کند حق مظهرش بر اسم باعث
حیات علم بعد از موت جهلش
رسد و از حق برانگیزند سهلش
کند تا منبعث نفس خلایق
پس از موت ارادی بر حقایق
نماید قلب او را حق تعالی
حیاتی از حقیقت با زیادی
دهد او را پس از موت ارادی
بود موت ارادی نزد دانا
ز نفس و وصف او و میل و اهوا
مصون چون شد بحق نفس از حوادث
کند حق مظهرش بر اسم باعث
حیات علم بعد از موت جهلش
رسد و از حق برانگیزند سهلش
کند تا منبعث نفس خلایق
پس از موت ارادی بر حقایق
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۵۴ - عبدالمجید
گوهر بعدی:بخش ۲۵۶ - عبدالشهید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
