هوش مصنوعی: متن بالا به ستایش و توصیف وجود خداوند و ویژگی‌های منحصربه‌فرد او مانند یگانگی، بی‌نیازی و حضور مطلق در هستی می‌پردازد. شاعر با استفاده از مفاهیم عرفانی، ذات حق را به عنوان وجودی بی‌همتا و کامل توصیف می‌کند که هیچ نقصی در آن نیست.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی مانند «عین‌الجمع» و «وجدان محض» نیاز به دانش پیش‌زمینه دارد.

بخش ۲۷۰ - عبدالواجد

ز عبدالواجد ار پرسی وجودش
بود بس خاص از سلطان جودش

بعین‌الجمع ذات حق مشخص
بوجدان وجودش کرد و مختص

وجود واجد آنجا یافت مشهود
که در هستی بیکتائیست موجود

در آنجا هیچ فقدان و طلب نیست
بود وجدان محض و این عجب نیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۶۹ - عبدالقیوم
گوهر بعدی:بخش ۲۷۱ - عبدالماجد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.