هوش مصنوعی:
این شعر دربارهٔ مردی به نام عبدالعفوت است که در طول زندگی خود همواره به عفو و بخشش از گناهکاران و نیازمندان می‌پرداخت. پس از مرگش، هنگامی که اعمالش سنجیده شد، نامهٔ اعمالش از کارهای نیک خالی بود، اما به دلیل عفو و بخشش‌های فراوانش، خداوند او را مورد لطف و بخشش خود قرار داد و گناهانش را به خوبی‌ها تبدیل کرد. این شعر تأکید دارد که خداوند از همه به عفو و بخشش سزاوارتر است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند مرگ، حساب‌رسی اعمال و بخشش الهی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
بخش ۲۸۸ - عبدالعفو
بود عبدالعفوت در جنایات
همانا واسطه کل خطیئات
نبیند هیچ در جائی جنایت
مگر او را کند عفو از عنایت
چنین دیدم که در ایام سابق
ز دنیا رفت مردی ناموافق
چو سنجیدند اعمالش ز هر سو
تهی بد نامه‌اش ز اعمال نیکو
جز این کو بود مردی بامیاسر
بسی می‌کرد عفو از کل معسر
غلامانرا سپردی بی زدستان
که بنمایند عفو از تنگدستان
ملایک را خطاب آمد ز خالق
که من اولی بعفوم از خلایق
من از وی کرده بودم عفوز آن پیش
که عفو از وی شود صادر بدرویش
نمودم عفو و از بهر نجاتش
بدل کرد بخوبی سیئاتش
گذشت او کرد از چون خود گدائی
زوی چون نگذرد کامل غنائی
همانا واسطه کل خطیئات
نبیند هیچ در جائی جنایت
مگر او را کند عفو از عنایت
چنین دیدم که در ایام سابق
ز دنیا رفت مردی ناموافق
چو سنجیدند اعمالش ز هر سو
تهی بد نامه‌اش ز اعمال نیکو
جز این کو بود مردی بامیاسر
بسی می‌کرد عفو از کل معسر
غلامانرا سپردی بی زدستان
که بنمایند عفو از تنگدستان
ملایک را خطاب آمد ز خالق
که من اولی بعفوم از خلایق
من از وی کرده بودم عفوز آن پیش
که عفو از وی شود صادر بدرویش
نمودم عفو و از بهر نجاتش
بدل کرد بخوبی سیئاتش
گذشت او کرد از چون خود گدائی
زوی چون نگذرد کامل غنائی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۸۷ - عبدالمنتقم
گوهر بعدی:بخش ۲۸۹ - عبدالروف
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
