عما در نزد ارباب تصوف
احدیت بود آن بی‌تخلف

کسی او را جز او نشناسد آنجا
نباشد هیچ ممکن را حد آنجا

باطلاق وجودش انتسابست
جال ذوالجلالی را حجابست

یکی هم واحدیت را عما گفت
نگویم من ادب را کو خطا گفت

مراد این بوده وین خود ناتمام است
که معنی عما بیشک غمام است

غمام آن بین ارض و آسمانست
خود این معنی بچشم حس عیانست

پس او بین سماء احدیت
بود خود با زمین خلق و کثرت

مساعد نیست این معنی خبر را
که پرسیدند آن فخر بشر را

ز قبل از خلق رب ما کجا بود
نبی فرمود در عین عما بود

پس آن حضرت که باشد واحدیت
عما نبود بود مبدای کثرت

خود آنحضرت که باشد واحدیت
عما نبود بود مبدای کثرت

خود آنحضرت تعین راست لایق
محل کثرت و وضع خلایق

بود مخلوق پس خود هر تعین
نخستین عقل باشد با تمکن

کما قول نبی سلطان ابرار
نباشد در عما از خلق آثار