هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوع محبت و ظهور الهی می‌پردازد. در آن بیان می‌شود که محبت الهی در ذات خود جمیل است و دلیل آن آیه «احببت ان اعرف» است. خداوند خود را در مخلوقاتش نشان داده است و ظهور او در وجود اشیا دیده می‌شود. مراتب قابلیت و ظهور الهی مانند نور چراغ است که در مراتب مختلف به شکل‌های گوناگون دیده می‌شود. در نهایت، نزدیک‌ترین مرتبه به نور، نشان‌دهنده قابلیت در ظهور است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی نیاز به پیش‌زمینه فکری دارد.

بخش ۳۳۹ - قابلیه الظهور

دگر هم قابلیت در ظهور است
که آن اول محبت در حضور است

بحسن خویش آن حب جمیل است
وزان «احببت ان اعرف» دلیل است

بحسن خویش مایل بود و خود بود
که خود را در مرا یا جمله بنمود

مرا یا هم نبود الا نمودش
نمودش هم نبود الا وجودش

«خلقت الخلق» یعنی هر چه قابل
نمودش را بد آمد در مقابل

چراغی می‌نهی ضوئی کز او تافت
مراتب را نکو جست و نکو یافت

نباشد غیر یکضوء آن مراتب
ولی هر رتبه در حدی مناسب

تو می‌خوان رتبه‌ها را قابلیات
بر آنها اصل و بودی نیست بالذات

خود اضواء از چراغی لاعلاج است
مراتب بلکه خود عین سراجست

خود آن رتبه که او اقرب بنور است
نشان قابلیت در ظهور است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۳۸ - باب القاف القابلیه الاولی
گوهر بعدی:بخش ۳۴۰ - قاب قوسین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.