هوش مصنوعی:
این متن درباره اهمیت و ارزش نفس (دم) و ارتباط آن با عشق و محبت سخن می‌گوید. نفس به عنوان عاملی برای تسکین قلب‌ها و نشانه‌ای از لطایف الهی توصیف شده است. تنها کسانی که عشق را تجربه کرده‌اند و رنج فراق را کشیده‌اند، می‌توانند ارزش واقعی نفس را درک کنند. همچنین، تأکید شده که تنها عاشقان واقعی می‌توانند صاحب نفس باشند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فراق و وصال نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد.
بخش ۴۴۳ - النفس
نفس گویند ترویح قلوبست
بامداد لطایف کز غیوب است
نفسها مر محبی راست مطلوب
که باشد در تنفس انس محبوب
بر این مخصوص باشند اهل انفاس
دم آدم بود غیر از دم ناس
نه هر جنبنده‌ئی صاحب نفس شد
کسی قدر نفس داند که کس شد
کسی قدر نفس داند که شبها
کشیده در فراقی رنج و تبها
کسی قدر نفس داند که حالی
رسیده بعد هجران بر وصالی
کسی کو صرف وقتی کرد هم را
شناسد قدر وقت و قدر دم را
کسی را می‌توان صاحب نفس گفت
که در عشق بتی ترک هوس گفت
بامداد لطایف کز غیوب است
نفسها مر محبی راست مطلوب
که باشد در تنفس انس محبوب
بر این مخصوص باشند اهل انفاس
دم آدم بود غیر از دم ناس
نه هر جنبنده‌ئی صاحب نفس شد
کسی قدر نفس داند که کس شد
کسی قدر نفس داند که شبها
کشیده در فراقی رنج و تبها
کسی قدر نفس داند که حالی
رسیده بعد هجران بر وصالی
کسی کو صرف وقتی کرد هم را
شناسد قدر وقت و قدر دم را
کسی را می‌توان صاحب نفس گفت
که در عشق بتی ترک هوس گفت
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۴۴۲ - النجباء
گوهر بعدی:بخش ۴۴۴ - النفس الرحمانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
