هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج‌ها و مصائب اهل بیت، به ویژه شهدای کربلا، می‌نالد. او از ظلم روزگار، یاد شهیدان، مصائب امام حسین (ع)، حضرت علی اصغر (ع)، حضرت زینب (س)، و دیگران سخن می‌گوید و غم و اندوه خود را با اشک و ناله بیان می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین عمیق مذهبی و عاطفی است که درک آن نیاز به شناخت تاریخی و مذهبی دارد. همچنین، توصیف‌های غمگین و صحنه‌های مصیبت‌بار ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴۴ - چشم اشکبار

شبان تیره به درگاه کردگار، بنالم
ز جور چرخ و، ز بیداد روزگار، بنالم

چو نی به حال شهیدان نینوا بخروشم
به جان نثاری یاران جان نثار، بنالم

چو در خیال من آید نهال قامت اکبر
سحاب وار، بگریم هزار وار، بنالم

کنم چو یاد من از حلق پارهٔ علی اصغر
به تشنه کامی آن طفل شیرخوار، بنالم

برای آنکه خزان شد بهار گلشن طاها
ز شاخ شعله برآید اگر بهار، بنالم

فراز نیزه سر شاه در مقابل زینب
به خاطر آرم و، از جور نیزه دار، بنالم

دیار شام و خرابه مرا رسد چو به خاطر
به یاد زینب آواره از دیار، بنالم

چکد ز دیده سرشکم ز گریه های سکینه
به دختری که شد از هجر باب، زار بنالم

به جای اشک رود سیل خون، ز دیدهٔ «ترکی»
ز سوز سینه و با چشم اشکبار، بنالم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳ - زانوی غم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵ - دیدهٔ خونبار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.