ز چیست شور و فغان در جهان بپاست هنوز؟
خروش و ولوله در عرش کبریاست هنوز

ز قتل سبط نبی قرن ها گذشته ولی
لوای ماتم جانسوز او بپاست هنوز

عزای سبط پیمبر کجا شود منسوخ
به هر کجا نگرم مجلس عزاست هنوز

برهنه سر، ز چه رو سر زند ز مشرق شمس
سر بریده مگر روی نیزه هاست هنوز

ز چیست جامهٔ نیلی سپهر را در بر؟
مگر عزای گل باغ مصطفی ست هنوز

ز سمت کرب و بلا سرخی افق از چیست؟
مگر به روی زمین، خون کشته هاست هنوز

چه آتشی ست که دل های خلق کرده کباب
مگر که شعلهٔ آتش، به خیمه هاست هنوز

بود ز خلد سوی کوفه دیدهٔ زهرا
تنور خانه‌ی خولی، مگر بجاست هنوز

صدای نالهٔ زینب به گوش می آید
مگر که شمر، به صحرای کربلاست هنوز

رسد نوای جگرسوز غم، به گوش جهان
مگر نوای یتیمان، به نینواست هنوز

ز بانگ نالهٔ طفلان داغدار حسین
فضای گنبد گردون، پر از صداست هنوز

از آن زمان که پیاده دویده در ره شام
مگر رقیه گرفتار خار پاست هنوز؟

به طشت زر، سر سلطان دین و چوب یزید
مگر که با لب و دندانش آشناست هنوز؟

عزای آنکه عزادار او خدا باشد
ز یاد کس نرود بین عزا بپاست هنوز

«ترکی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir