هوش مصنوعی:
این شعر از فردی می‌خواهد که چراغ مرده در دست دارد و عقلش به جهل نزدیک است، روغن در چراغ خود بریزد تا از تاریکی رهایی یابد. این متن به اهمیت روشنایی و دانش اشاره دارد و از جهل و تاریکی دوری می‌جوید.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق و استعاری موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از معانی اخلاقی و عرفانی آن بهره‌مند شوند.
شمارهٔ ۳۵ - چراغ خویش
ای که داری چراغ مرده به دست
نیست عقلت به جهل نزدیکی
روغنی در چراغ خویش بریز
تارها سازدت ز تاریکی
نیست عقلت به جهل نزدیکی
روغنی در چراغ خویش بریز
تارها سازدت ز تاریکی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴ - عاشق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶ - غم بیهوده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
