شمارهٔ ۶۷

چشم تو آهوی ختن پرورد
لعل لبت در عدن پرورد

عکس لب و روی تو لعل و عقیق
آن به بدخش این به یمن پرورد

سرو جوانا، به چمن چم چو من
تا که قدت سرو چمن پرورد

در صدف سینه و دریای دل
علم بیان در سخن پرورد

ثابت و سیار فلک را، ز مهر
از سر قدرت مه من پرورد

بی خبر از جان وز جانانه کیست
پر خور و خوابست که تن پرورد

بر جدو آب علم ادب درس ده
نخل جوان نخل کهن پرورد

بیشه ببران سر شیران بود
گرچه زبانیست که زن پرورد

«حاجب » درویش به اندرز و پند
روز و شب ابناء وطن پرورد
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
۱۶۵ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.