۹۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۴

ای قدت سرو ناز و رویت گل
کوی تو گلشن و دلم بلبل

هر دم از جوش باده عشقت
شیشه دل برآورد غلغل

تن رباب منست و رگها تار
خوش نوازم نوازش زابل

تا بشویم ز سینه گرد ملال
ساقیا خیز و در قدح کن مل

حلقه همچو زلف زنجیرت
سرکشان را بگردن آمد غل

شاه اقلیم حسنی و باشد
چتر شاهی بسر ترا کاکل

همچو نور علی مرا سرور
نیست الا که صاحب دلدل
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.