هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه، به جستجوی معشوق حقیقی و یار واقعی در جهان می‌پردازد. شاعر با تکرار عباراتی مانند «دلدار کو»، «یار کو»، و «پندار کو»، بر بی‌قراری و اشتیاق خود تأکید می‌کند و معتقد است که حقیقت و زیبایی تنها در وجود معشوق (که ممکن است اشاره‌ای عرفانی به خداوند داشته باشد) یافت می‌شود. عناصری مانند «زلف صنم»، «خاک مشک‌افشان»، و «گلشن کویش» تصاویر شاعرانه‌ای از معشوق ارائه می‌دهند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات عرفانی نیاز به دانش ادبی و فلسفی پایه دارد.

شمارهٔ ۲۲۹

جز یار در بزم جهان دلدار کو دلدار کو
دلدار در دار جهان جز یار کو جز یار کو

پندار کو پندار کو جز جبین عاشقان
جز در جبین عاشقان پندار کو پندار کو

عطار کو عطار کو جز خاک مشک افشان او
جز خاک مشک افشان او عطار کو عطار کو

گلزار کو گلزار کو جز گلشن کویش مرا
جز گلشن کویش مرا گلزار کو گلزار کو

زنار کو زنار کو جز تار زلف آن صنم
جز تار زلف آن صنم زنار کو زنار کو

خمار کو خمار دربزم چون نور علی
در بزم چون نور علی خمار کو خمار کو
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.