هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از تغییرات و ناپایداری‌های زندگی سخن می‌گوید. گاهی به ییلاق (مناطق خوش‌آب‌وهوا) می‌رود و گاهی به قشلاق (مناطق سردسیر)، گاهی اسبی سفید دارد و گاهی خسته و بی‌طاقت است. این شعر به زیبایی نوسانات زندگی و طبیعت انسان را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق و انتزاعی این شعر ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از زیبایی‌های ادبی و معنای آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۵
مِثْلِ مَسًهْ گُوکی دٰایِمْ چٰاقِهْ کیجٰا
گٰاهی بِهْ یَیْلٰاقْ، گٰاهی قَشْلاقِهْ کیجٰا
عٰاجِهْ گِرْدِنْ وی چی اِسْپِهْ سٰاقِهْ کیجٰا
خُوبُونْ پِرْنِهْ، وَلی کِهْ طٰاقِهْ کیجٰا
گٰاهی بِهْ یَیْلٰاقْ، گٰاهی قَشْلاقِهْ کیجٰا
عٰاجِهْ گِرْدِنْ وی چی اِسْپِهْ سٰاقِهْ کیجٰا
خُوبُونْ پِرْنِهْ، وَلی کِهْ طٰاقِهْ کیجٰا
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
