هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از معشوق خود با تشبیه‌های زیبا مانند چشمان نرگس و برف یاد می‌کند و از احساسات عمیق خود نسبت به او سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی و شناختی دارد. همچنین، استفاده از تشبیه‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۲

اَمیرْگِنِهْ کِهْ تِهْ چِشْ نَرْگِسِهْ یٰا جٰادْ؟
تِهْ بَرْفِهْ کِهْ هَرْ مٰاهِ هِلٰالْ بَوُو مٰادْ

مِهْ سُوتِهْ دِلِ دَنی‌رِهْ تُو هٰاکِنْ شٰادْ
چی بُونِهْ کِهْ تِهْ هٰادی مِنِهْ دِلِ دٰادْ؟
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.