هوش مصنوعی:
متن بالا بیانگر درد و رنج شاعر از روز قیامت و عذاب الهی است. او از وضعیت خود در آن روز سوال می‌کند و به ناچار نامش را به زبان می‌آورد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عمیق مذهبی و عرفانی است که درک آن برای کودکان دشوار می‌باشد. همچنین ممکن است برخی تصاویر ذهنی ایجاد شده برای کودکان نگران‌کننده باشد.
شمارهٔ ۳۶
شومّه مَحْشِرْ روزْ به درگاهِ دادارْ
زمّه کَفِنْ‌رِهْ چاکْ، عَرصاتِ بازارْ
مِرِهْ بَپِرْسِنْ کی بییِهْ ته دِلْ آزارْ؟
ته نُومْ رِهْ زِبُونْ گیرِمِهْ به چارُو ناچارْ
زمّه کَفِنْ‌رِهْ چاکْ، عَرصاتِ بازارْ
مِرِهْ بَپِرْسِنْ کی بییِهْ ته دِلْ آزارْ؟
ته نُومْ رِهْ زِبُونْ گیرِمِهْ به چارُو ناچارْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
