هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق خود سخن می‌گوید. او با استفاده از تشبیهات و تصاویر شاعرانه، مانند اطلس دامن، مخمل روی، و زلف مشکین، زیبایی معشوق را توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از تشبیهات شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌شناسی و ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۶۹
اَطْلَسْ دپوستی دامنْ بُو شا، کَمرْ تنگ
تهْ مَخمِلْ دیمْ دارنهْ هزارْ گِلِ رنگْ
تهْ مشکینِ زلفْ اگر بیمو مِنِ چَنْگْ
شُو سال، تِلالالْ و رُوجا بوّوِ لَنْگ
تهْ مَخمِلْ دیمْ دارنهْ هزارْ گِلِ رنگْ
تهْ مشکینِ زلفْ اگر بیمو مِنِ چَنْگْ
شُو سال، تِلالالْ و رُوجا بوّوِ لَنْگ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
