هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و اسارت در زلف معشوق سخن می‌گوید و خود را قربانی چشم‌های وسوسه‌انگیز و جذاب او می‌داند. همچنین، از تشبیه‌های زیبایی مانند آهوی تنه‌سنجد و افتاده در چاه کنعان استفاده شده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۷۷
اسیرِ زلفِ عَنبرْاَفشونْ بئوئمْ
سییُو چشمونِ وَرْجهْ قربُونْ بَئوئمْ
آهویِ تنهْ سُنْبلستونْ بَئوئمْ
افتاده‌یِ ته چاهِ کَنْعونْ بَئوئمْ
سییُو چشمونِ وَرْجهْ قربُونْ بَئوئمْ
آهویِ تنهْ سُنْبلستونْ بَئوئمْ
افتاده‌یِ ته چاهِ کَنْعونْ بَئوئمْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
