هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و طبیعت‌گرا است که در آن از زیبایی‌های کوه، گل‌ها و بلبل‌ها سخن می‌رود و عشق را به عنوان یار و همراه توصیف می‌کند.
رده سنی:
12+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و طبیعت‌گراست که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای برای گروه‌های سنی پایین‌تر وجود ندارد.
شمارهٔ ۱۲۶
خوشواش (خشه واش) کوه، هر گوشه لارِهْ یارونْ!
هر گوشه‌یِ لارْ، بلبلِ زاره یارونْ!
گِل بِشْکِفْتْ، نَشْکِفْتْ غنچه بسیاره یارونْ!
یارْ اونْ خِشِه که شِهْ یارْرِهْ دارهْ یارونْ!
هر گوشه‌یِ لارْ، بلبلِ زاره یارونْ!
گِل بِشْکِفْتْ، نَشْکِفْتْ غنچه بسیاره یارونْ!
یارْ اونْ خِشِه که شِهْ یارْرِهْ دارهْ یارونْ!
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
