هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و دردهای ناشی از آن سخن می‌گوید. او با اشاره به سرخی چشم‌هایش و تپش قلبش، بیان می‌کند که هر کس عاشق شده باشد، درد او را درک می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند «درد» و «عاشق» نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۸۰
تیرنگْ بدیمه، ویشهْ دَریمْ نیشت بیِهْ
بَوتِمِهْ نیرنگْ، ته مِدّعا چه چیه؟
مه دیمْ سِرْخِهْ، مِهْ گَرْدِنْ هَلی تی تیِهْ
هرکس عاشقْ بو، دُونّه مه دَرْدْ چه چیه
بَوتِمِهْ نیرنگْ، ته مِدّعا چه چیه؟
مه دیمْ سِرْخِهْ، مِهْ گَرْدِنْ هَلی تی تیِهْ
هرکس عاشقْ بو، دُونّه مه دَرْدْ چه چیه
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
