هوش مصنوعی:
امیر گنه در این متن به توصیف معشوق خود پرداخته و از زیبایی‌های ظاهری او مانند چشمان مخمور، زلف بور و میون مور سخن می‌گوید. او از عشق و علاقه خود به معشوق با استفاده از تشبیه‌های زیبا مانند دُرّ، شکر و بلور یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از اصطلاحات و تشبیه‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۲۳۶
امیر گنه: دوستْ دارمه یکی چه حوره
دَنّونْ دُرّ و لُو شکر و تنْ بلوره
وارنگْ کال وُ دیمْ آل وُ دْ چشْ مَخموره
زلفْ بُورهْ، میونْ موره، دْلو طهوره
دَنّونْ دُرّ و لُو شکر و تنْ بلوره
وارنگْ کال وُ دیمْ آل وُ دْ چشْ مَخموره
زلفْ بُورهْ، میونْ موره، دْلو طهوره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
