هوش مصنوعی:
متن بیانگر احساسات شاعر نسبت به یاری نکردن معشوق و ناامیدی از اوست. شاعر از رفتارهای معشوق مانند چشمک زدن و رفتنش گله می‌کند و احساس می‌کند که معشوق به فرد دیگری علاقه دارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاطفی پیچیده و احساسات عمیق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و مفاهیم به‌کاررفته ممکن است نیاز به تجربه‌ی عاطفی بیشتری برای فهم کامل داشته باشند.
شمارهٔ ۲۵۲
یاری نَکردی، جُزْ ره مه جٰا چه گیتی؟
چشمکْ بَزُومه، لُو شه ره گاز بئیتی
این دپیت مَپیتْ که تو مه جا سَرْ گیتی
منْ دونسّمهْ یار دیگر بئیتی
چشمکْ بَزُومه، لُو شه ره گاز بئیتی
این دپیت مَپیتْ که تو مه جا سَرْ گیتی
منْ دونسّمهْ یار دیگر بئیتی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
