هوش مصنوعی:
در این متن شاعر به روز ازل اشاره می‌کند که دنیا بنا شده بود و خورشید و ماه در آسمان می‌درخشیدند. او از وجود پری و آدمی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که صد سال پیشتر، عشق او و معشوقش یکی بوده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و تاریخی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک برخی از اشارات اسطوره‌ای و ادبی آن نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۲۸۸
اونْ روزِ اَزلْ که بنای دَنی بی،
شمس و قمرْ عالمْ ره بتّاونی بی،
پری، آدمی، کس به دَنی دَنی بی،
صد سال پیشتر ته عشقْ مه جا یکی بی
شمس و قمرْ عالمْ ره بتّاونی بی،
پری، آدمی، کس به دَنی دَنی بی،
صد سال پیشتر ته عشقْ مه جا یکی بی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
