هوش مصنوعی: این متن به توصیف زیبایی و جذابیت زلف (موی) یک فرد می‌پردازد و از زبان شاعر یا گوینده بیان می‌شود که چگونه این زلف بر او تأثیر گذاشته است. همچنین، اشاره‌ای به قسم خوردن به ذات الهی در ارتباط با این زلف وجود دارد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مضامین عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به قسم خوردن به ذات الهی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و درک مذهبی داشته باشد.

شمارهٔ ۲۰

دْ دَسْت که یکی زلفْ بَرْسه کساته
بَدْ مزوئه اُونْ زلفْ اگر وی نواته

ته واسرهْ که هَرْ کارِ منْدْپاته
ندیمه تنه دیمْ ره کهْ زلفْ بَقْماته

کیجا دَستْ به زلفْ گنهْ: قَسمْ به ذاته
خشْ مزُوئهْ مه زلفْ وُ اُویِ حیٰاته
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.