هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق و سوزان عاشقانه‌ای است که شاعر نسبت به معشوق خود دارد. او از دل‌سوزی و بی‌قراری خود می‌گوید و اینکه هیچ چیز نمی‌تواند آرامش را به او بازگرداند. شاعر از یار خود می‌خواهد که به او نزدیک شود و درد عشق را تسکین بخشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل احساسات عمیق عاشقانه و اصطلاحات شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند دل‌سوزی و بی‌قراری نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۹

اَشُونْ (دیشوُ) بَشِّنی یٰا سِهْ بِهْ اینْ دِلِ سُوجْ
بَرْمِسْتْمِهْ نِهْ چٰارْ دٰاشْتِمِهْ، نِهْ چٰارِهْ آمُوجْ

اِسْتٰابیمِهْ خینُوخِرِنْ با دِلِ سُوجْ
خینِ دِبِلٰا شَنّیمِهْ (شَنْدیمِهْ) تٰا اَسْبِ رُوجْ

اِسٰا کِهْ مِنِهْ یٰارْ هٰاکِنِّهْ مِجِهْ کُوجْ
سُوجِنِّهْ مِنِ ویلِهْ وَرْ، مِهْ دَسْتْ آمُوجْ

دَکِتْ بِهْ مِهْ دِلْ شِمِهْ بَیُونِ عِشْقْ سُوجْ
اَسْلی شَنّیمِهْ زَمینِ سَرْ، اَسْبِ رُوجْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.