هوش مصنوعی: متن بیانگر احساسات درد و رنج شاعر از عشق نافرجام و جدایی است. او از دیوار به عنوان نمادی از مانع بین خود و معشوق یاد می‌کند و از زخم‌های عاطفی خود می‌گوید. شاعر به اشتباهات خود اعتراف کرده و آرزوی وصال دارد، اما در نهایت به مرگ و کفن اشاره می‌کند که نشان‌دهنده ناامیدی عمیق اوست.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاطفی عمیق، درد عشق و اشاره به مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. درک این سطح از احساسات و مفاهیم انتزاعی معمولاً به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری نیاز دارد.

شمارهٔ ۳۵

دُوسْ بَدی مِرِهْ، دیم‌هٰاکِرْدی بِهْ دیوٰارْ
تَرْسی کِهْ تِنی چیرِهْ بَوینمٰا خٰارْ؟

تُو اوُنی کِهْ مِهْ کَشْ دَیی پٰاروُ پیرٰارْ
هِلٰاکِهْ تِنی دیمْ دَرِهْ می‌خِشِ مٰارْ

زِبُونْ غَلِطٰا رٰاهْ دَکِتْ بُو یِکی وٰارْ
اینِهْ گِرْدِنْ، اُونِهْ رَسِنْ، هُوِکِشْ اینْ دٰارْ

دُونّی کِهْ تِنِهْ بَنْدوُمِهْ تٰا بِهْ اوُنْ مٰارْ
تٰا مِهْ کَفِنْ مِخْ بَخِرِهْ بِهْ دیوٰارْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.