هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از قلندر صفات سخن می‌گوید که عشق به حق را بر هر چیزی ترجیح می‌دهد. شاعر بیان می‌کند که اگر دوستش حال او را بداند، از سرزنش دیگران نمی‌هراسد. او پرستش در دیر و زنار و ناقوس را با خرقه‌پوشی سالوس مقایسه می‌کند و معتقد است بوسه‌ی پای دوست بهتر از گنج دقایانوس است.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین ممکن است نیاز به توضیح برخی اصطلاحات تخصصی عرفانی داشته باشد.

شمارهٔ ۵۴

قلندر صفت دَوِسْمِهْ شه تنْ‌رِهْ پُوسْ
مِجْمِهْ دَرْ به دَرْ گمّه حق اللّهِ دوسْ

اگر که منه حال‌ره بَدوُنی مه دُوسْ،
دِباله مِنِهْ سَرْینْ، دُو آجِهْ مه پُوسْ

پَرِسْتِشْ کِنی دَیْر و زنّار و ناقوسْ
بهتر که گرُوه خِرقِهْ پوشِ سٰالُوسْ

مِرِهْ میسّرْ گر بَووّه دُوستِْ پابوسْ
اونْ بهترْ که دارمْ گَنْجِ دٰاقِیٰانِوسْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.