هوش مصنوعی:
این متن شعری است که درد و رنج عاطفی را بیان می‌کند. شاعر از غم و اندوه خود می‌گوید و احساس تنهایی و ناامیدی را توصیف می‌کند. او از دل شکسته و آهنگ غمگین خود سخن می‌گوید و به نظر می‌رسد که از بی‌عدالتی یا رفتار ناعادلانه دیگران رنج می‌برد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غمگین است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. درک کامل این احساسات نیاز به بلوغ عاطفی دارد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.
شمارهٔ ۷۵
مه دوستْ که سرهْ مجنّهْ کنّه هزارْغَنْگْ
چاچی کَمُون دارْنهْ، دستِ مییُون تنگْ
هَر دلْ که دیمٰاوه بَکنهْ بهْ آهنگْ
صَد خار خرْنهْاُون دلْ که کنهْ ویله وَنْگ
شُوکه دَکته منْ کمه شهْ ویله وَنگْ
روزْ که دَکتهْ زَمّه شه سینه رهْ سَنگْ
همینهْ منهْ نالْشْ، همینه مه ونگ
چی بُو ندا بُومْدلْره ته ناکَسِ چَنگْ
چاچی کَمُون دارْنهْ، دستِ مییُون تنگْ
هَر دلْ که دیمٰاوه بَکنهْ بهْ آهنگْ
صَد خار خرْنهْاُون دلْ که کنهْ ویله وَنْگ
شُوکه دَکته منْ کمه شهْ ویله وَنگْ
روزْ که دَکتهْ زَمّه شه سینه رهْ سَنگْ
همینهْ منهْ نالْشْ، همینه مه ونگ
چی بُو ندا بُومْدلْره ته ناکَسِ چَنگْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
