هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد فراق و بی‌وفایی یار شکایت می‌کند و از رنج‌های عشق و بی‌مهری معشوق می‌گوید. او از روز قیامت و انتقام گرفتن از یار بی‌رحم یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه‌ی عمیق و اشاره به مفاهیم روحانی و قیامت است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین لحن غمگین و شکایت‌آمیز آن نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

شمارهٔ ۷۹

اِما به بغدادْ سَختْ دکتیم چَل وُ وَلْ
مییُون گِردابْ، سختْ بَسُوتمی تَشِ بَلْ

به عربْ «تعال» گنهْ، تُرک «بوریه» گَلْ
فلک وَلهْ بازو، وَلْ بگٰاردنهْ چَلْ

سوایی بنه، بشوردی دیم ره چونْ گلْ
بییار خشْ هادمْ که دَرْدْ دارنه منه دلْ

ای بیرحمه یارْ، رَحمْ دنییه تنه دلْ
فردا قیامتْ، دامنْ گیرمهْ سَرِ پلْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.