هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و رنج ناشی از عشق و جفا می‌پردازد. شاعر از غم و اندوه عشق سخن می‌گوید و احساس تنهایی و جدایی را توصیف می‌کند. همچنین، به ناپایداری دنیا و آرزوهای بی‌ثمر اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی مانند غم، جفا و تنهایی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۱۷

من دوّمه که عشق، خطّ جفا کشیین
نازنین نتومّه غم و دردره چیین

ته بدی، عشقْ غَمْ‌رِهْ غَمِ سَرْ بنّیین
ته ویله و مه زیله ره فرق پرنیین

هرجا که نگاه شونه نشینه شیین
هرچیز که هوس وینه، نَوِنِهْ دیینْ

خوبون جهون تا هَسّنِهْ ته جائیینْ
چش‌رِهْ دوندی، دیم ره مه جانپشیین
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.