هوش مصنوعی: این متن به توصیف زیبایی‌های طبیعت و تغییرات آن از شب به صبح می‌پردازد. با استفاده از تصاویر شاعرانه، صبح به عنوان نماد روشنایی و زندگی و شب به عنوان نماد تاریکی و پایان توصیف می‌شود. عناصر طبیعی مانند خورشید، ماه، ستارگان، و شبنم به زیبایی به تصویر کشیده شده‌اند و احساسات شاعرانه‌ای از شادی، طرب، و زیبایی طبیعت منتقل می‌شود.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم شاعرانه و تصاویر پیچیده‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است نیاز به دانش ادبی بیشتری داشته باشد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۱۹ - در مدح خاقان اکبر شروان شاه منوچهربن فریدون و بستن سد باقلانی و التزام صبح در هر بیت

جبههٔ زرین نمود چهرهٔ صبح از نقاب
خندهٔ شب گشت صبح خندهٔ صبح آفتاب

غمزهٔ اختر ببست خندهٔ رخسار صبح
سرمهٔ گیتی بشست گریهٔ چشم سحاب

صبح چو پشت پلنگ کرد هوا را دو رنگ
ماه چو شاخ گوزن روی نمود از حجاب

دهره برانداخت صبح، زهره برافکند شب
پیکر آفاق گشت غرقهٔ صفاری ناب

مائده سالار صبح نزل سحرگه فکند
از پی جلاب خاص ریخت ز ژاله گلاب

صبح نشینان چو شمع ریخته اشک طرب
اشک فشرده قدح شمع گشاده شراب

پنجهٔ ساقی گرفت مرغ صراحی به دام
ز آتش صبح اوفتاد دانهٔ دلها به تاب

صبح همه جان چو می، می همه صفوت چو روح
جرعه شده خاک بوس خاک ز جرعه خراب

چون ترنجی به صبح ساخته نارنج زر
از پی دست ملک، مالک رق و رقاب

صبح سپهر جلال، خسرو موسی سخن
موسی خضر اعتقاد خضر سکندر جناب
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸ - مطلع دوم (منطق الطیر)
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰ - مطلع دوم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.