هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که با وجود داشتن خرد، در برابر عظمت خاقانی احساس عجز می‌کند. او روح پاک را در قالب انسان می‌بیند و از افضل‌الدین به عنوان کسی که رمزهای پنهانی را شرح می‌دهد، یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات و مفاهیم انتزاعی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

شمارهٔ ۲۲۰ - امام مطلق نجم المله والدین ابوالفضایل احمد سیمگر در مدح خاقانی گفته بود

گرچه کان خرد مرا دانی
عاجزم در نهاد خاقانی

صورت روح پاک می‌بینم
متدرع به شخص انسانی

افضل الدین امیر رملک سخن
شارح رمزهای پنهانی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۹ - در مرثیهٔ وحید الدین شروانی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۱ - در موعظه و حکمت و مرثیهٔ امام ناصر الدین ابراهیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.