هوش مصنوعی:
عشق به عنوان نیرویی توصیف شده است که درد را بیان می‌کند، از اسرار غیب آگاه است، هستی را به نیستی فرا می‌خواند و انسان را از خودش رها می‌سازد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و نامفهوم باشد.
رباعی شمارهٔ ۵۷
مرغی که نوای درد راند عشق است
پیکی که زبان غیب داند عشق است
هستی که به نیستیت خواند عشق است
و آنچ از تو، تو را باز رهاند عشق است
پیکی که زبان غیب داند عشق است
هستی که به نیستیت خواند عشق است
و آنچ از تو، تو را باز رهاند عشق است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
